سلام

من نمي‏توانم به راحتي دوست پيدا كنم در حالي كه از دوران راهنمايي به بعد سعي كردم با تغييراتي در رفتارم مثلاً بيشتر صحبت كردن يا خنديدن خود را در دل بقيه جا كنم اما اين اثر معكوس داشته و باز هم مي‏شنوم كه مثلاً پشت سرم مي‏گويند كه فلاني چقدر قيافه مي‏گيرد و.. مخصوصاً وقتي ناراحت مي‏شوم كه خودم در مورد طرف احساس خوبي داشته و بارها آن را بيان كرده‏ام.

با تغيير رفتارم چيزي جز حقارت احساس نكردم و تصميم گرفتم بعد از چندين سال به رفتار سابقم يعني همان سكوتم باز گردم

تو را به خدا كمكم كنيد احساس مي‏كنم نبايد نظرات خود را ابراز كنم و سكوت بهترين راه حل است